#096 Więcej lukru„,

Tak, pącz­ki w każ­dej ilo­ści, co cie­ka­we w tłu­sty czwar­tek są droż­sze niż zazwy­czaj i jed­no­cze­śnie mniej­sze, mniej cia­sta, mniej nadzie­nia, mniej cukru o dzi­wo wię­cej lukru„, ale jeden Pączuś jest inny„, w ten magicz­ny dzień, nie tra­ci na wadze, nie jest mniej słod­ki, nie klei się bar­dziej do reki„,

Ja wiem, od wrze­śnia ’99 był już nie jeden Tłu­sty Czwar­tek, ale aku­rat w tym roku jakoś mnie zeszło na bru­tal­ne wyko­rzy­sta­nie tego prze­ciw­ko Tobie no i wcze­śniej jakoś nie było miej­sca i spo­sob­no­ści„, nie będę ory­gi­nal­ny jeśli napi­sze iż nasza zna­jo­mość jest nie­co inna od pozo­sta­łych, nie wymie­ni­li­śmy ze sobą tysię­cy maili, nie dzwo­ni­my do sie­bie, rzad­ko roz­ma­wia­my na Gadu„, w koń­cu nigdy nie spo­tka­li­śmy się, choć już raz nie­wie­le bra­ko­wa­ło. Ale jest w tym wszyst­kim odro­bi­na sza­leń­stwa„, coś co wyróż­nia naszą zna­jo­mość spo­śród innych — zna­my się naj­dłu­żej na Necie i choć­by ktoś bar­dzo chciał to tego już nie zmie­ni„,

Więc tak — Pączu­siu — z oka­zji Tłu­ste­go Czwart­ka i tych wie­lu lat wspa­nia­łej zna­jo­mo­ści życzę Ci tyl­ko uśmiech­nię­tych dni, rado­ści na co dzień i szczę­ścia w przy­szło­ści i jeśli jesz­cze nie polu­bi­łaś xyw­ki któ­ra do Cie­bie aku­rat pasu­je jak do niko­go inne­go, aby to się sta­ło od zaraz. A zakoń­czę iden­tycz­nie jak bli­sko 9 lat temu„,

       .     .
   …  :“..’:                Some say love it is the river
    : ““.’   :”::’              that drowns the ten­der reed.
  ..:..  :     .” :         Some say love it is a razor
“.    ‘:    .’     :            that leaves your soul to ble­ed.
   :    :   :        :      Some say love it is a hun­ger
    :   :   :         :         an endless aching need.
    :    :   :        :     I say love it is a flo­wer
     :    :   :..””“::.         and you, its only seed.
      : …:..’     .”
      .’   .’  .::::’        It’s the heart afra­id of bre­aking
     :..”’“:::::::               that never learns to dan­ce.
     ‘         ‘::::         It’s the dre­am afra­id of waking
                 ‘::.            that never takes the chan­ce.
                  ‘::        It’s the one who won’t be taken
                   :::           who can­not seem to give,
        ..:“‘.:’‘. ::’‘.     and the soul afra­id of dying
      ..’      ‘:.: ::           that never learns to live.
     .:        .:“:::
     .:    ..”     :::        When the night has been too lone­ly
      : .”          ::            and the road has been too long,
       :             ::       and you think that love is only
                      ::          for the luc­ky and the strong,
                       ::     just remem­ber in the Win­ter
                        :         far bene­ath the bit­ter sno­wi
                         :    lies the seed
                          :       that with the sun’s love in the spring
                           :  beco­mes the rose„, PA~!